Ik hou van mooie lingerie. Helaas is er in grotere maten een klein aanbod van frivole items, ook zijn ze vaak erg duur. Toen ik foto’s van deze body van Tutti Rouge zag langskomen op social media werd ik enorm hebberig. Toen ik zag hoe duur hij was kon mijn klikhand zich niet meer bedwingen.
Tutti rouge is een merk dat ik al een tijdje volg. Ze hebben naast beugel-bh’s ook een heleboel leuke slips en bralettes, iets waar het in de grotere cupmaten nogal eens aan ontbreekt. Nu dus ook deze body. Lees Meer
Vroeger was shoppen als plus size vrouw een drama. Ik had als jonge tiener al maat 44 en het was er gewoon bijna niet, en al helemaal niet in opvallende kleuren, prints en modieuze ontwerpen. Nu hangt dat nog steeds amper in de winkel maar online kan je van alles vinden als je weet waar je moet zijn. Mijn hofleverancier als het niet direct om retro kleding gaat is Asos.com. Ze doen heel veel goed maar ik heb opbouwende kritiek. Ik kocht namelijk een fantastische Asos Curve jumpsuit maar daar miste iets aan.
Ik heb het geluk dat ik qua maat een beetje op het randje val. Ik kan vaak in de grootste maat van een reguliere collectie nog wel wat vinden maar kan ook bij de plus size merken slagen en ook bij collecties voor lange mensen. Asos heeft een prachtige curve collectie die loopt vanaf maat 44/16uk tot en met 58/30uk. Het leuke is dat hun reguliere collectie al tot 46/18uk loopt en hun Tall collectie tot 48/20uk.
Een ding dat ik niet zo leuk vind is dat als een kledingstuk over verschillende lijnen wordt uitgegeven, de curve vaak leuke designelementen verliest. Deze gave jumpsuit is een perfect voorbeeld. In de normale– en Tall collectie versie heeft hij een leuke cutout op de buik. Bij de Curve collectie versie niet.
Op een grijze novemberochtend bel ik in joggingbroek aan bij het pand van een voormalige slager. “Vleeschhouwerij” staat in grote letters op de gevel, op het raam daaronder staat “Tattoos” vandaag krijg ik mijn eerste tattoo.Lees Meer
Mijn verjaardag is altijd een beetje “hit or miss” er zijn jaren dat ik het liever negeer en jaren dat ik mijn best doe om er iets leuks van te maken maar dat gevoel van jarig zijn er gewoon niet is. Soms kijk ik met een beetje melancholie naar de magie die voor mijn kinderen om het jarig zijn heen hangt. Als kind is je verjaardag echt de mooiste dag van het jaar.
Maar eens in de zoveel jaar is mijn verjaardag echt top, dan voel ik me weer die jarige kleuter. Deze verjaardag was zo’n dag. Lees Meer
Op mijn zolder ligt een stapel, een best wel grote stapel, een stapel waar ik me een beetje voor schaam. De stapel met wat zo heerlijk ouderwets klinkend verstelwerk heet. Vestjes waarvan het randje een beetje los is gekomen, shirtjes met een los naadje, een supergave rok waar een nieuwe rits in moet, dat gave jurkje dat toch te kort was en ik niet meer kon terugsturen en waar ik een rok van ging maken, en ga zo maar door.Lees Meer
Er kwam een uitnodiging binnen voor een bruiloft, op 1 januari, met een deel van het feest buiten. Leuk, doen we… Maar wat moet ik aan. Opeens dacht ik aan een naaipatroon dat op zolder in de stash of shame lag. Vogue V9082, een outfit in drie delen: jurkje, truitje, en jasje. Gecombineerd met lange handschoenen zou dat wel eens een geniale look kunnen zijn.
Het probleem met naaien is dat je steeds meer kennis krijgt. Te vaak heb ik grove patroonaanpassingen gemaakt en bij het naaien pas over het echte fitten nagedacht. Nee deze keer ging ik het anders doen, alle mogelijke aanpassingen eerst op het patroon.
Dit bleek een behoorlijke uitdaging aangezien dit prachtige patroon uit 1960 vol zat met interessante designelementen. Franse coupenaden zijn prachtig, maar daar zijn niet heel veel full bust adjustmentstutorials voor. Lees Meer
Heee allemaal, lang niet gesproken, alles goed? Ja in huize LeesVoer gaat het ook goed, veel veranderd. Het grootste monstertje is naar groep 3, het kleinste monstertje begint bijna met school. Meneer LeesVoer heeft promotie gemaakt. Lana werkt zich een slag in de rondte bij SuperBra. De schoonmaakster is op vakantie maar verder gaat het dus wel prima. Behalve dat Lana het nodig vond om een nieuwe hobby op te pakken…
Mijn nieuwe baan is echt fantastisch maar de tijd die daar in zit stopte ik eerder natuurlijk in dingen maken en daarover schrijven. Ik miste de creativiteit en het plezier dat ik daar uit haalde. Maar de breiwerkjes en half affe fiftiesjurken gaven eigenlijk alleen maar stress: deze is ooooook nog niet af. Toen kwam Lady Geek met een voorstel: Kom meedoen aan een projectkoor. Vijf lange repetitiedagen, tussendoor een beetje extra oefenen en dan op 4 november het requiem van Brahms zingen.
Leuk! Doen we! Ik ben dol op zingen maar wilde niet bij een koor omdat ik mensen niet wil teleurstellen als ik niet kan komen op repetities, maar vijf keer moet toch lukken. Dus ik heb me ingeschreven, de bladmuziek gekocht en daarna gaan luisteren. Ja rare volgorde natuurlijk, maar anders was ik bang dat ik niet meer durfde… en dat bleek terecht.
Brahms is gemeen
Damn Johannes, mooi hoor, maar ik vroeg me af: HEB JE EEN HEKEL AAN SOPRANEN??? Damn man, vooral die derde beweging. Ik heb de mazzel dat ik een natuurlijke sopraan ben en het extreme hoge dat je er in hebt gepuzzeld wel haal maar KOM OP ZEG.
Gelukkig hebben Lady Geek, ik en een derde bevriende sopraan een oefengroepje want met die 4 repetitiedagen van 10-16 red ik het echt niet. Het helpt ook niet dat ik geen noten kan lezen. Gelukkig kan ik heel veel op gevoel doen en snap ik wel hoe notenprogressies gaan. Dat levert trouwens wel grappige situaties op tijdens onze minirepetities. De beide andere dames zijn namelijk wel klassiek muzikaal geschoold. We hebben op hele andere plekken moeite met het stuk.
Een slechtgetimede nazomerverkoudheid maakte onze laatste repetitie extra uitdagend. Waar ik normaal de hoge noten makkelijk haal was ik opeens een schorre alt… Maar we oefenen stug door, met behulp van vreselijke midi bestandjes en excuses aan de buren omdat er aan de andere kant van de muur een gehandicapte kip lijkt te kakelen.
Het is hard werken, veel oefenen, maar ook zo enorm gaaf. Als we tijdens de repetities met alle vier de stemgroepen aan het zingen zijn dan ga ik er helemaal in op. Mediteren en mindfulness heb ik altijd moeite mee, maar tijdens het zingen ben ik echt met niets anders bezig.
Dit is mijn favoriete uitvoering op Youtube. Zelfs voor mensen die geen klassiek liefhebber zijn is het een heel behapbaar en interessant stuk.
Mocht je nou geïnspireerd zijn en ons koor willen horen? Op 4 november in de Jacobikerk in Utrecht is de uitvoering. Je kan hier kaartjes kopen.
Heb jij wel eens in een klassiek koor gezongen?
This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish.AcceptRead More
